در سوگ نشستهایم با رختِ امید
جاری شده در رگ رگِ ما خونِ شهید
بگذار که در معرکه بیسر گردیم
با لشکر آفتاب برمیگردیم
سرتاسر عمرتان به تردید گذشت
عمری که به پوشاندن خورشید گذشت
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
ای مرهم زخم دل و غمخوار پدر!
هم غمخور مادری و هم یار پدر