خفته‌ست آیا غیرت این بوم و بر؟ نه
افتاده است از دست ما تیغ و سپر؟ نه
سر در بغل، باید میان جاده باشی
پیش از شهادت هم به خون افتاده باشی
رفتی و با غم همسفر ماندم در این راه
گاه از غریبی سوختم گاه از یتیمی
غمگین مباش ای هم‌نفس که همدمی نیست
عشق علی در سینه‌ات جرم کمی نیست
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس
