باید که برای تو سرِ دار بمیرم
یکباره به پایت صد و ده بار بمیرم
مرد خرمافروش در زندان، راوی سرنوشت مختار است
حرفهایی شنیدنی دارد، سخنانش کلید اسرار است
علی بود و همراز او فاطمه
و گلهای روییده در باغشان
طبع و سخن و لوح و قلم گشته گهربار
در مدح گل باغ علی، میثم تمار
تنها نه خلیل را مدد کرد بسی
شد همنفس مسیح در هر نفسی
چون نخل، در ایستادگی، خفتن توست
دل مشتری شیوۀ دُرّ سفتن توست