با دردهای تازه‌ای سر در گریبانم
اما پر از عطر امید و بوی بارانم
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازه‌ست
دو بال مشرقی‌اش با اُفق هم‌اندازه‌ست
دیر سالی‌ست هر چه می‌خواهم
از تو یک واژه درخورت گویم
دوباره پر شده از عطر گیسویت شبستانم
دوباره عطر گیسویت؛ چقدر امشب پریشانم
