حداقل | شعر هیأت

تو خورشیدی و بی‌شک دیدنت از دور آسان است
ولی ادارک نور آیا برای کور آسان است؟

حسین عباس‌پور

امام باقر علیه‌السلام

غزل

نگاهم مملو از آیینه شد، لبریز باور شد
دو چشم محو در آیینه‌هایت، ناگهان تر شد

حسین عباس‌پور

حضرت معصومه علیهاالسلام

غزل

میان هجمۀ غم‌ها اگر پناه ندارد
حسین هست نمی‌گویم او سپاه ندارد

حسین عباس‌پور

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

غزل

حس می‌شود همواره عطر ربنا از تو
آکنده شد زندان هارون از خدا از تو

حسین عباس‌پور

امام کاظم علیه‌السلام

غزل

سکه‌ها ایمانشان را برد، بیعت‌ها شکست
یک به یک سردارها رفتند قیمت‌ها شکست

حسین عباس‌پور

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

غزل

خراب جرعه‌ای از تشنگی سبوی من است
که بی‌قرارِ شبیهت شدن گلوی من است

حسین عباس‌پور

امام حسین علیه‌السلام

غزل

به ظاهر زائرم اما زیارت را نمی‌فهمم
من بیچاره لطف آشکارت را نمی‌فهمم

حسین عباس‌پور

امام رضا علیه‌السلام

غزل

بارها از سفره‌اش با اینکه نان برداشتند
روز تشییع تنش تیر و کمان برداشتند

حسین عباس‌پور

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

غزل

می‌شود بر شانۀ لطفت پریشان گریه کرد
پابرهنه سویت آمد مثل باران گریه کرد

حسین عباس‌پور

امام کاظم علیه‌السلام

غزل