تابید بر زمین
نوری از آسمان
به روزگار سیاهی که شب حصار نداشت
جهان جزیرۀ سبزی در اختیار نداشت
آه ای شهر دوست‌داشتنی
کوچه پس کوچه‌های عطرآگین
هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکنده‌اش
کاروان رفت و اهلِ آبادی
اشک بودند و راه افتادند
من به پابوسی تو آمده‌ام
شهر گلدسته‌های رنگارنگ
