ماه، ماه روزه است
روز، روز ضربت است
هم‌نوا بود با چکاچک من
غرّش آسمان و هوهوی باد
در خودم مانده بودم و ناگاه
تا به خود آمدم مُحرّم شد
آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
آه ای شهر دوست‌داشتنی
کوچه پس کوچه‌های عطرآگین
هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکنده‌اش
