هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند
بوی ظهور میرسد از کوچههای ما
نزدیکتر شده به اجابت دعای ما
در روزگاران غریبی، آشنا بودى
تنها تو با قرآن ناطق همصدا بودی