حرمت خاک بهشت است، تماشا دارد
جلوۀ روشنی از عالم بالا دارد
این اشک‌های داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
شب کویر، شبی ساکت است و رازآلود
شب ستاره شدن زیر آسمان کبود
سبک‌بالان خرامیدند و رفتند
مرا بیچاره نامیدند و رفتند
سال‌ها شهر در اعماق سیاهی سخت است
روز و شب بگذرد اما به تباهی سخت است
غبار خانه بروبید، عید میآید
ز کوچههاست که بوی شهید میآید
ما دردها و داغ‌ها را می‌شناسیم
غوغای باد و باغ‌ها را می‌شناسیم
شب است و سکوت است و ماه است و من
فغان و غم و اشک و آه است و من
مِنّی اِلَیْکِ... نامه‌ای از غربت ایران
در سینه دارم حرف‌هایی با تو خواهرجان
