ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش
این اشک‌های داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
سبک‌بالان خرامیدند و رفتند
مرا بیچاره نامیدند و رفتند
جمعه برای غربت من روز دیگری‌ست
با من عجیب دغدغۀ گریه‌آوری‌ست
غبار خانه بروبید، عید میآید
ز کوچههاست که بوی شهید میآید
ما دردها و داغ‌ها را می‌شناسیم
غوغای باد و باغ‌ها را می‌شناسیم
شب است و سکوت است و ماه است و من
فغان و غم و اشک و آه است و من
