هر نسیمی خسته از کویت خبر میآورد
چشم تر میآورد، خونِ جگر میآورد
نه فقط سرو، در این باغِ تناور دیده
لالهها دیده ولیکن همه پرپر دیده
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود