کوفه میدان نبرد و سرِ نی سنگر توست
علمِ نصرِ خدا تا صف محشر، سر توست
آنجا که سکوت مرگ و استبداد است
خون شهدا، رساترین فریاد است
آرزوی کوهها یک سجدۀ طولانیاش
آرزوی آسمان یک بوسه بر پیشانیاش
آن روز که شهر از تو پر غوغا بود
در خشمِ تو هیبت علی پیدا بود