ای خوشه‌ای ز خرمن فیضت تمام علم!
با منطق تو اوج گرفته مقام علم
شوکران درد نوشیدم، دوا آموختم
غوطه در افتادگی خوردم، شنا آموختم
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
کاش من هم به لطف مذهب نور
تا مقام حضور می‌رفتم
دلا بكوش كه آیینۀ خدات كنند
به خود بیایی و از دیگران جدات كنند
