میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
به زیر تیغ نداریم مدعا جز تو
شهید عشق تو را نیست خونبها جز تو
آسمان بیشک پر از تکبیرة الاحرام اوست
غم همیشه تشنۀ دریای ناآرام اوست
به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد
نام تو عطر یاس به قلب بهار ریخت
از شانههای آینه گرد و غبار ریخت
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد
کی رفتهای ز دل که تمنا کنم تو را
کی بودهای نهفته که پیدا کنم تو را