خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست
به باران فکر کن... باران نیاز این بیابان است
ترکهای لب این جاده از قحطی باران است
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی
نه از لباس کهنهات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم