صدای بال ملائک ز دور میآید
مسافری مگر از شهر نور میآید؟
فکر میکردم که قدری استخوان میآورند
بعد فهمیدم که با تابوت، جان میآورند
کودکی سوخت در آتش به فغان، هیچ نگفت
مادری ساخت به اندوه نهان، هیچ نگفت
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
خم نخواهد کرد حتی بر بلند دار سر
هرکسی بالا کند با نیت دیدار سر
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما