ایران! پر از آیینه و لبخند بمانی
همسایۀ خورشید چو «الوند» بمانی
چه بود سهم زمین و زمان اگر تو نبودی
و سرنوشت تمام جهان؟ اگر تو نبودی
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
از سمت حرم شنیدهام میآید
با تیغ دو دم شنیدهام میآید
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست