سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
الا ای چشمۀ نور خدا در خاکِ ظلمانی
زمین با نور اخلاق تو میگردد چراغانی
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست