غمی به وسعت عالم نشسته بر جانش
تمام ناحیه خیس از دو چشم گریانش
پر کن دوباره کیل مرا، ایّها العزیز!
دست من و نگاه شما، ایّها العزیز!
برخیز اگر اهل غم و دردی تو
باید که به اصل خویش برگردی تو
دوباره عطر گل یاس در حرم پیچید
و قلبها شده روشن در آستانۀ عید