هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
آنان که حلق تشنه به خنجر سپردهاند
آب حیات از لب شمشیر خوردهاند
ای عشق! ای پدیدۀ صنع خدا! علی!
ای دست پرصلابت خیبرگشا! علی!
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند
جز آرزوی وصل تو یکدم نمیکنم
یکدم ز سینه، مهر تو را کم نمیکنم