جان داد که در امان ببیند ما را
خالی کند از یزیدیان دنیا را
حرمت خاک بهشت است، تماشا دارد
جلوۀ روشنی از عالم بالا دارد
چون گنج، نهان کن غم پنهانی خویش
منما به کسی بی سر و سامانی خویش
در حجم قنوتها دعا تعطیل است
یاد از تو - غریب آشنا! - تعطیل است
چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
از «الف» اول امام از بعد پیغمبر علیست
آمر امر الهی شاه دینپرور علیست
این شنیدم که چو آید به فغان طفل یتیم
افتد از نالۀ او زلزله بر عرش عظیم
عمریست که دمبهدم علی میگویم
در حال نشاط و غم علی میگویم
