شده‌ست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
این اشک‌های داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
کو یک نفر که یاد دلِ خستگان کند؟
یا لا اقل حکایت ما را بیان کند...
خواهان تو هر قدر هنر داشته باشد
اول قدم آن است جگر داشته باشد...
از روی توست ماه اگر این‌سان منوّر است
از عطر نام توست اگر گل، معطّر است
مردان غیور قصّه‌ها برگردید
یک بار دگر به شهر ما برگردید
