سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در
سینۀ آیینه را میشد سپر دیوار و در
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم