تا با حرم سبز تو خو میگیرم
در محضر چشمت آبرو میگیرم
شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
بر ساحلى غریب، تویى با برادرت
در شعلۀ نگاه تو پیدا، برادرت
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش