تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری