میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
سوختی آتش گرفت از سوز آهت عالمی
آه بین خانۀ خود هم نداری محرمی
ای تا به قیامت علم فتح تو قائم
سلطان دو عالم، علی موسی کاظم
در آن میان چو خطبهٔ حضرت، تمام شد
وقت جوابِ همسفران بر امام شد
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد