یک روز شبیه ابرها گریانم
یک روز چنان شکوفهها خندانم
وقت وداع فصل بهاران بگو حسین
در لحظههای بارش باران بگو حسین
شَمَمتُ ریحَکَ مِن مرقدِک، فَجَنَّ مشامی
به کاظمین رسیدم برای عرض سلامی
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم