هرچه را خواهی بگیر از ما ولی غم را مگیر
غم دوای دردهای ماست مرهم را مگیر..
سرباز نه، این برادران سردارند
پس این شهدا هنوز لشکر دارند
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم