ای شهید بی‌گناه
ای شهید مشهد چراغ
شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
حسود حُسن تو برگ گل است، شبنم هم
اسیر عصمت تو آسیه‌ست، مریم هم
بهار و باغ و باران با تو هستند
شکوه و شوق و ایمان با تو هستند
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
عمری‌ست گفته‌ایم به عشق تو یا علی:
«یا مَظهرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی»
رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی...
دلش می‌خواست تا قرآن بخواند
دلش می‌خواست تا دنیا بداند
