با علمت اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان تو را میسر گردد
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
به روزگار سیاهی که شب حصار نداشت
جهان جزیرۀ سبزی در اختیار نداشت
ای عشق! ای پدیدۀ صنع خدا! علی!
ای دست پرصلابت خیبرگشا! علی!
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند