وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
فکر کردی که نمانده دل و... دلسوزی نیست؟
یا در این قوم به جز دغدغهٔ روزی نیست؟
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
ای امیر مُلک شأن و شوکت و عزم و شهامت
تا قیامت همّت مردانه خیزد از قیامت
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد