از آغاز محرم تا به پایان صفر باران
نشسته بر نگاه اشک‌ریز ما عزاداران
به سنگ نام تو را گفتم و به گریه درآمد
به گوش کوه سرودم تو را و چشمه برآمد
آن صبح سراسر هیجان گفت اذان را
انگار که می‌دید نماز پس از آن را
صدای پای شما... نه، صدای بال می‌آید
کسی فراتر از امکان و احتمال می‌آید
جهان نبود و تو بودی نشانۀ خلقت
همای اوج سعادت به شانۀ خلقت
گاهی از کوچه‌های مدینه یک صدای قدیمی می‌آید
بین فرزند و مادر نشان از گفتگویی صمیمی می‌آید!
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
