علی را ذاتِ ایزد میشناسد
اَحد را درکِ احمد میشناسد
هستی ندیده است به خود ماتم اینچنین
کی سایهای شد از سر عالم کم اینچنین؟
برای لحظۀ موعود بیقرار نبودم
چنانکه باید و شاید در انتظار نبودم
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
بُرونِ در بنه اینجا هوای دنیا را
درآ به محفل و برگیر زاد عقبا را