وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
سلام روح بلندِ گذشته از کم دنیا!
تو ای مسافر بدرود گفته با غم دنیا
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
بر عهد بزرگ خود وفا کرد عمو
نامرد تمام کوفیان، مرد عمو
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد