مه و خورشید تابیدهست در دست
و صد دریا زلالی هست در دست
کسی مانند تو شبها به قبرستان نمیآید
بدون چتر، تنها، موقع باران نمیآید
عصمت بخشیده نام او دختر را
زینت بخشیده شأن او همسر را
معنای شکوهِ در قیام است حبیب
پا منبری چند امام است حبیب
میداد نسيم سحری بوی تنت را
از باد شنيدم خبر آمدنت را
برخیز اگر اهل غم و دردی تو
باید که به اصل خویش برگردی تو