مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتۀ ربَّ جلیل
گه احرام، روز عید قربان
سخن میگفت با خود کعبه، زینسان
هرکه با پاکدلان، صبح و مسایی دارد
دلش از پرتو اسرار، صفایی دارد
جگر پر درد و دل پر خون و جان سرمست و ناپروا
شبم تاریک و مرکب لنگ و در سر، مایۀ سودا
امشب شب آدینه و فردا رمضان است
تن در ذَوبان آمد و جان در طیران است
یا مُغِیثَ الْمُذنِبین مُعْطِی السّؤال
یا انیسَ العارفین، یا ذوالجلال
ای از جمال روی تو تابنده آفتاب
وز آفتاب روی تو خورشید در حجاب...
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
پیرمردی، مفلس و برگشتهبخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟
ای که عمریست راه پیمایی
به سوی دیده هم ز دل راهیست