در خاک دلی تپنده باقی ماندهست
یک غنچۀ غرق خنده باقی ماندهست
فرو میخورد بغض در گلو را
عقب میزد پَرِ هر چه پتو را
نرسد اگر به على كسى، به كجا رود؟ به كجا رسد؟
به خدا قسم كه اگر كسى، به على رسد، به خدا رسد
وضو گرفتهام از بهت ماجرا بنویسم
قلم به خون زدهام تا كه از منا بنویسم
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟