به رگبارِ ستم بستند، در باغِ حرم «دین» را
به خون خویش آغشتند چندین مرغ آمین را
با علمت اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان تو را میسر گردد
یاد تو گرفته قلبها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیدهست و رود غرق تماشا
ای چشمههای نور تو روشنگر دلم
ای دست آسمانی تو بر سر دلم