جان داد که در امان ببیند ما را
خالی کند از یزیدیان دنیا را
به رگبارِ ستم بستند، در باغِ حرم «دین» را
به خون خویش آغشتند چندین مرغ آمین را
حرمت خاک بهشت است، تماشا دارد
جلوۀ روشنی از عالم بالا دارد
گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
در حجم قنوتها دعا تعطیل است
یاد از تو - غریب آشنا! - تعطیل است
یاد تو گرفته قلبها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیدهست و رود غرق تماشا
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
ای چشمههای نور تو روشنگر دلم
ای دست آسمانی تو بر سر دلم
