وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
از عشق بپرسید، که با یار چه کردند؟
با آن قد و بالای سپیدار، چه کردند
اگر چه خانه پر از عکس و نام و نامۀ توست
غریب شهری و زخمت شناسنامۀ توست
سنگها آینهها نام تو را میخوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را میخوانند...