سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
صبحت به تن عاطفه جان خواهد داد
زیبایی عشق را نشان خواهد داد
طنین «آیۀ تطهیر» در صدایش بود
مدینه تشنۀ تکرار ربّنایش بود
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
نگاهم در نگاه شب، طنینانداز غوغاییست
کمی آنسوتر از شبگریههایم صبح فرداییست
ببین که بیتو نماندم، نشد کناره بگیرم
نخواستم که بیفتد به کوره راه، مسیرم
بوی ظهور میرسد از کوچههای ما
نزدیکتر شده به اجابت دعای ما