خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست
قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
به باران فکر کن... باران نیاز این بیابان است
ترکهای لب این جاده از قحطی باران است
نه از لباس کهنهات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت