علی را ذاتِ ایزد میشناسد
اَحد را درکِ احمد میشناسد
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت