دریای عطش، لبان پر گوهر تو
گلزخم هزار خنجر و حنجر تو
دلم امسال سامرّایی است و عید غمگین است
میان سفره «سامرّا» نماد هفتمین سین است
فارغ نگذار نَفْس خود را نَفَسی
تا بندهٔ نفس سرکشی در قفسی
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
تا لوح فلق، نقش به نام تو گرفت
خورشید، فروغ از پیام تو گرفت