گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
پس از قرنها فاصله تا علی
نشستهست در خانه تنها، علی
دل اگر تنگ و جان اگر خستهست
گاه گاهی اگر پریشانیم
ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت