الهی سینهای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنیبخش زبانها
حلاوتسنج معنی در بیانها...
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
هیچکس اینجا نمیفهمد زبان گریه را
بغض میگیرد ز چشمانم توان گریه را
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من