تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم