ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری
میکند زین دو یکی در دل جانان، اثری
پس از قرنها فاصله تا علی
نشستهست در خانه تنها، علی
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم