ماه پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت
ابر بی لطف قنوتش برکت بارش نداشت
جرعه جرعه غم چشید و ذره ذره آب شد
آسمان شرمنده از قدّ خم مهتاب شد
یا ازلیَّ الظُّهور، یا ابدیَّ الخفا
نورُک فوقَ النَّظر، حُسنُک فوقَ الثنا
ما طائر قدسیم، نوا را نشناسیم
مرغ ملکوتیم، هوا را نشناسیم
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
با ذكر یا كریم همه یاكریمها
خواندند با تو یا علی و یا عظیمها
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم