ایران! پر از آیینه و لبخند بمانی
همسایۀ خورشید چو «الوند» بمانی
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم